Futbolli malazez në zi, pas lajmit të tmerrshëm të mëngjesit të sotëm – Matija Sharkiq ka ndërruar jetë rreth orës 06:30 në Budva.
Siç mëson portali RTCG, portieri i Kombëtares së Malit të Zi ka ndjerë shqetësim në banesën e tij në Budva, miqtë e tij kanë lajmëruar menjëherë ambulancën, por fatkeqësisht nuk ka pasur ndihmë për të.
Dhjetë ditë më parë, Sarkiq gëzoi publikun malazez me mbrojtjet e tij brilante në ndeshjen kundër Belgjikës, dukej se “skifterët trima” kishin marrë një portier për dekadën e ardhshme, por një vdekje e parakohshme iu pengua.
Policia ndodhet në vendngjarje, po hetohen të gjitha rrethanat, por me shumë gjasa bëhet fjalë për vdekje natyrale.
Siç mësojmë jozyrtarisht, Sharkiq ka dalë mbrëmë për një shëtitje me miqtë e tij në Budva, ka ngrënë darkë në një restorant dhe është kthyer herët në banesën e tij.
Kur u ngrit rreth orës 6 të mëngjesit të sotëm, u ankua se ishte i sëmurë, prandaj miqtë e tij thirrën ambulancën, por ishte shumë vonë…
Matija ka lindur në qytetin anglez Grimsby. Djali i Bojan Sharkiqit, diplomatit tonë, dhe një nëne angleze, Natalie Todd, e cila punon për Rrjetin Evropian të Mediave.
Ai e filloi karrierën e tij futbollistike në kategoritë më të reja të Anderlecht-it, por shpejt kaloi në Aston Villa.
Ai ishte futbollist i klubeve të njohura nga Birmingham dhe Wolverhampton, por shpesh shkonte në ekipet e rangut të ulët të futbollit anglez.
Këtë sezon ai u bë portieri i parë i Millwall-it dhe ishte një nga lojtarët më të mirë të “luanëve” të njohur me të cilët mbajti portën e pastër në tre ndeshjet e fundit në Champions.
Pasi luajti për kategoritë më të reja të përzgjedhjes sonë, ai debutoi me skuadrën e të moshuarve më 19 nëntor 2019, kur me ftesë të trajnerit të atëhershëm Faruk Haxhibegiç, qëndroi mes shtyllave në një duel me Bjellorusinë, të cilin e fitoi Mali i Zi. 2:0.
Gjithsej ka grumbulluar nëntë paraqitje për kombëtaren e “skifterëve të guximshëm”, e veçanërisht ka gëzuar atë të fundit kundër Belgjikës, kur ka mahnitur publikun vendas dhe atë europian me ndërhyrjet fenomenale.
Dukej se, pavarësisht humbjes, kemi pasur shumë portierë për 10 vitet e ardhshme dhe askush nuk mund ta merrte me mend se do të ishte hera e fundit që ai qëndronte mes shtyllave.
Vëllai i tij binjak Oliver është një mesfushor sulmues dhe është një nga më përgjegjësët për titullin historik të Deçiçit.
